Het boek is uit, een mooi boek. We hebben er bijna 10 jaar van genoten.
In dit laatste ninemaritblog maken we bekend dat onze mooie motorboot naar een andere eigenaar mag. Ze heeft ons jaren lang gediend op vele reizen. Nederland van noord naar zuid en van oost naar west, Duitsland, Denemarken en Polen, over kanalen, rivieren en over zee. Het proces van toegroeien naar een afscheid van ons schip was een langzaam proces. Het laatste zomerseizoen voeren we verder dan ooit in Denemarken naar het noorden. Lange stukken over open zee. Spannend omdat het weer onberekenbaar was, mooi en bevredigend omdat het ons lukte. Nine-Marit heeft ons voortreffelijk gedragen en geen moment in de steek gelaten. Dat ons computertje voor de navigatie er mee ophield ( inmiddels al weer gerepareerd) nemen we haar niet kwalijk.
Nu we allebei wat ouder zijn geworden en de lijven wat strammer en kwetsbaarder is het een goed moment om uit te kijken naar andere vervoersmogelijkheden. We zijn nog steeds nomaden die het reizen en onderweg zijn een prettige bezigheid vinden. In de natuur zijn, wandelen en verblijven op mooie plekken waren prioriteiten tijdens onze tochten op het water. Dat zal als het ons betreft niet veranderen. Wat het gaat worden als we niet meer over het schip kunnen beschikken is nog onduidelijk. We zullen de contacten met mede-eigenaren op het water missen en we hopen dat ons mooie schip in handen van nieuwe eigenaren nog een lang mooi leven te wachten staat.
Nine Marit onderweg 
De Nine Marit is en blijft een prachtig schip. Zorgvuldig gebouwd, goed onderhouden. Na 10 jaar ziet zeer nog steeds als nieuw uit. Jammer dat bij ondertussen steeds ouder en strammer worden. Ik snap het heel goed Rob en Nienke. Hopelijk kan de nieuwe eigenaar er ook weer minstens 10 jaar van genieten. Wij blijven nog even op Tiberius. Kunnen het leven op het water nog niet vaarwel zeggen. We zijn bang dat het wonen in een huis ons dik tegen valt. Alles te groot en te weinig licht en flexibiliteit. Dus wat ons betreft blijven we nog zo’n 10 jaar op Tiberius! Haha. Als het ons gegeven is natuurlijk. 😁
LikeLike
Dikke vingers. Dat wel.
LikeLike
Ts
LikeLike
Tsjonge, dat was toch even een verrassing. Hebben dat bij de vorige ‘post’ (over de Biesbos) niet meegekregen. Wij zijn ook ouder en flink wat strammer (vooral Hans), maar aan stoppen zijn we nog niet toe. We gaan vrolijk en Onbekommerd verder, zolang we dat nog kunnen.
En hopelijk liggen we ergens in het voorjaar weer even bij jullie in de ‘kom’.
Hans en Lyn
LikeLike
Nienke en Ron,
Wat een lieve afscheidsbrief aan Ninemarit, die jullie zulke fijne jaren heeft bezorgd. Zo’n besluit zal eerst moeten indalen om een plaats krijgen voor je het gaat delen.
Het is een afsluiting van een periode.
Maar jullie hebben fijne herinneringen, maar ook aan stoere avonturen als in afgelopen zomer.
Benieuwd hoe straks het reizen over land zal zijn!
Gees
LikeLike
Rob en Nienke, dank voor jullie prachtige verhalen. Wij hebben gelukkig een mooi boek, goed verteld en van foto’s voorzien. Misschien zijn wij weer eens
LikeLike