Waarom eigenlijk varen? Schiermonnikoog

Waarom zou je varen?

Wat is dat varen nou eigenlijk en waarom is dat zo anders als met je auto naar een hotelletje in de Ardennen rijden?

In het contact met één van onze vrienden, Aad Trompert van de Tiberius (https://tiberius.blog) verwoordde hij dat heel mooi: “Reizen over het water brengt een extra dimensie. Water geeft je een enorme vrijheid. Met een boot ben je afhankelijk van het water en het weer. Ook wel de elementen genoemd. En die zijn niet voor de poes. Als je daar niet goed mee omgaat kan dat grote gevolgen hebben. Maar als je er wel goed mee omgaat, en je past je aan, dan is de beloning groot. Je ziel stijgt op tot het bovenmenselijke”.

Nu wij eindelijk weer eens in staat zijn om het grote water op te gaan, merken we die toestand van ‘zijn’ als heel dichtbij. In de haven van Lauwersoog, aan de zeekant, klinken de schrille kreten van de meeuwen als welkoms-kreten. De zilte geur van het wad doet ons denken aan vroegere wadtochten. Er komt een gevoel van herkenning en verbondenheid die we anders ervaren dan op het binnenwater. Het vispotje aan boord bereid, smaakt hemelser dan ooit. We merken dat de wind afneemt en daar worden motorboot-vaarders als wij blij van…

Net door de Robbengat-sluis heen zagen we dat het laagwater was. De slikplaten langs de havenhoofden in de haven lagen bloot. In de buitenhaven gaan we de nacht door brengen om morgen in de loop van de ochtend rond 10 uur naar Schiermonnikoog te varen.

De havenmeester van Schier adviseert rond 1 uur voor hoogwater uit Lauwersoog te vertrekken om dan ongeveer rond hoogwater bij Schier aan te komen. Het laatste opkomende water van de vloed is op de Zoutkamperlaag nog een beetje tegen, maar dat is goed te doen. Er zijn twee vaar-opties: met onze diepgang van 1.10 meter is er een mogelijkheid om over de geul van Brakzand richting de jachthaven te varen. De groene tonnen worden aan de oostzijde gepasseerd ( dit staan niet erg duidelijk op de kaart). De tweede optie is over de Glinder, een afslag verder die de veerboot ook neemt.

In de Reegeul zelf, het laatste stuk naar de haven, is het verstandig om bij het begin van de geul dicht langs de groene tonnen te varen. Verderop moet men richting de haven de rode tonnen aan bakboord laten liggen, evenals de open prikken. De geul is smal waarbij het belangrijk is goed op te letten en vooral dicht langs de rode tonnen te varen.

De getij-gegevens haal ik van QuickTide, een handige app die precies aangeeft wanneer de ondiepte in de Reegeul bij Schiermonnikoog het beste kan worden gepasseerd.

De oostenwind zorgde vandaag voor een extra verlaging ook volgens QuickTide. De route over het Brakzand leek voor ons minder wenselijk en we kozen ervoor de route van de veerboot te nemen.

Inmiddels liggen we na een mooie tocht op Schier. Onderweg zijn we toch nog even vast gelopen in het begin van de Reegeul. Het was een kwartier voor hoogwater en we voeren niet dicht genoeg langs de groene tonnen. Door achteruit te slaan kwam de Nine Marit langzaam weer los. In de vooruit volgas doordrammen is niet een goede optie. Dat werd ons nog eens door de havenmeester later fijntjes ingepeperd. Regelmatig moet hij met zijn “powerboot” in actie komen om een schip dat buiten de geul is vast gelopen weer los te trekken. Doordat bij hoogwater schepen aankomen maar ook uit de haven vertrekken, is het elkaar passeren in de smalle geul soms lastig.

Het tij is gekenterd, het water zakt. De strandlopers op de havendam zijn druk aan het foerageren. Tijd voor een dutje……