Wederom het Mittellandkanaal

Op het met zon overgoten Mittellandkanaal pruttelen we relaxed naar het Oosten. Eindelijk is het wat warmer en morgen zou het tegen de 30 graden worden. Heet dus en dat hoeft voor ons nou ook weer niet, wij zijn meer van die tussenin-temperaturen. Vinden wij het Mittellandkanaal leuk? Nou ja, soms wel, soms niet. Er zijn landschappelijk fraaie stukken en er zijn stukken die ons niet kunnen bekoren. De Duitse water-snelweg is de beste verbinding van west naar oost en vice versa voor vrachtschepen. In de buurt van een stad als Hannover zien we veel levendigheid langs het kanaal. Snelwandelen, hardlopen en de hond of de baby uitlaten zijn favoriet. De bruggenhoofden zijn aan de waterkant versierd met graffiti, waarbij er lustig over elkaars werk wordt gekladderd tot een kleurrijk rommelig allegaartje van opgeblazen letters en uitspraken die je liever niet in de krant ziet. Van de kunstzinnige graffiti die we langs de Weser zagen was hier onder de bruggen geen sprake.

Een ‘Schubverband’ met 3 brede bakken kachelt ons met 11 km per uur voorbij. We worden bijna in de kant geduwd. Hannover is bruggen-kampioen, zowat iedere 200- 300 meter varen we onder een brug door. Ze zijn allemaal verschillend van architectuur, de één fraai, de ander spuuglelijk.

Ik fantaseer graag over de mogelijke karakters achter de snelwandelaars en de hardlopers afgaande op hun looppatroon. Zo zie ik de streng-voor-zichzelf-types die driftig zwaaiend met de ellebogen zich over het pad duwen met een verbeten trek om de kaken. Of de aarzelende-iets-achterover-hellende-lopers die twijfelen of ze er goed aan doen zich zo in te spannen. Ik zag een oudere man, bijna voorovervallend over het pad joggen, zwaar zwetend. De gedachte;’zou dat nu gezond zijn?’ die me bekroop getuigde niet van optimisme. Het is dat ik zie hoe het mijn schoondochter en zoon goed doet een paar keer per week hard te lopen. Ik had de pech mijn poging tot joggen te moeten staken door een pijnlijke hak.

Wat gaat er om in de man die hollend achter de kinderwagen met inhoud langs het kanaal rent, een gevalletje ‘multitasking’? En wat te denken van de joggende 30-er met een grote zakdoek in zijn hand, last van een loopneus?

Morgen wordt de koers verlegd naar het Noorden. Over het Elbe-Seiten-kanaal en het Elbe- Lübeck-kanaal naar Lübeck aan de Trave. Vorig jaar het keerpunt van onze reis door de ziekte van Teckel Bo.

We vinden het haast normaal dat we telkens weer een Rode Wouw zien met zijn gevorkte staart en zijn geelrode verenkleed. Elegant zwiert hij in rondjes boven het kanaal, af en toe biddend bij het zien van iets interessants dat eetbaar lijkt. Een eenzame tafeleend laat zich door ons schip niet opschrikken en zwemt haast nonchalant voor onze boeg weg. Inmiddels valt de avond, de wind is gaan liggen in Bortfeld, het wordt langzamerhand tijd het hoofd op het kussen te leggen…

Auteur: Rob en Nienke Peters

Gepensioneerd echtpaar dat met respectievelijk hun zeilschip en hun motorboot voer naar bij voorkeur Noordelijke bestemmingen, Oostzee en de binnenlandse wateren van Europa. Sinds de verkoop van de motorboot, eind 2023, maken ze per Camper reizen door Europa. Toon alle berichten van Rob en Nienke Peters