Suisse Normande

Zoevend over het Franse asfalt met slechts hier en daar een hobbeltje, een putje of patchwork op wat eens een putje was, bereikten we ons reisdoel in Suisse Normande. Clécy is een klein dorp aan de Orne dat op afstand uitkijkt op steile rotswanden. Het brede dal in het kalksteenplateau is ooit uitgesleten door de rivier Orne die in oude tijden veel breder geweest moet zijn. De gratis Camperplaats ligt naast het sportterrein. Een echt Frans uitziend marktpleintje achter de kerk is het centrum van het dorp. Je loopt er vanaf de Camperplaats in slechts 3 minuten naartoe. Op het marktplein staat behalve een minisupermarkt ook een patissier-boulanger, waar onze bakkers in Sneek maar eens langs zouden moeten voor wat inspiratie. De slager op de hoek heeft de lekkerste zelfgemaakte paté de campagne. De huizen in het dorp ogen robuust. Dikke grijze stenen in de muren doen denken aan tijden waarin men dacht zich te moeten verdedigen tegen ongewenste gasten. Een huis waar we langs liepen leek wel een vesting met vierkante torens en hoge kleine ramen.

Gedurende de nacht heb ik volgens Nienke in mijn slaap gecommuniceerd met het paard aan de andere kant van de heg. Na elke snurk van mij antwoordde het paard met een luide bries. Onduidelijk of hij mijn gesnurk interpreteerde als bedreigend of als liefdesverklaring.

We maakten de volgende dag een pittige wandeling. De bossen op de hellingen beginnen te kleuren. Vanuit het dorp staken we de Orne over en liepen geleidelijk langs een bospad omhoog naar de steil oprijzende grijze rotsen boven de rivier. Het venijn zat in het bospad op 2/3 van het pad omhoog. Hijgend bereikten we het hoogste punt. Op het uitkijkpunt maakten we een stop. Bij de afdaling bleek het pad vrijwel loodrecht naar beneden te gaan. Uitstekende rotsblokken en keien op los zand met net te diepe stappen voor voldoende steun. Het koste ons moeite om balans te houden. Elkaar de hand reikend of soms omgekeerd met het gezicht naar de helling, zijn we naar beneden geklauterd om uiteindelijk op meer gebaande paden uit te komen. We vonden het beide een spannende tocht die al met al ruim 2 uur duurde. Het rotsachtige, deels met bossen bedekte plateau, wordt doorsneden door de meanderende rivier, die van boven af gezien in het lage licht van de zon zilverachtig opblinkt. In het dal aangekomen liepen we over de brug. De Orne is bij Clécy op dit moment in de herfst erg ondiep. Bruine waterplanten wapperden in het snelstromende water, als waren het de lange donkere haren van een vrouw die tegen de wind in loopt.

Na een tweede rustige nacht op deze gratis camperplek, zijn we 20 minuten verderop naar het zuiden op camping Kotaventura beland. Nu wel voorzien van enkele simpele gemakken, zoals douches, toiletten en helaas zwak wifi. Stroom is inbegrepen op de plaats, een mooie kans om ons elektrische kacheltje te testen. De plek die we toegewezen kregen is erg open. De wind was koud en de zon had moeite door de sluierbewolking te breken. We staan naast een oud bootje op het gras, dat mogelijk bij een te hoge waterstand van de Orne op het land werd gezet? Er nog mee varen was geen optie, dus hebben ze er maar een caravan met aangebouwd achter-terras van gemaakt…

Voor het eerst hebben we onze fietsjes op steile hellingen kunnen testen. Suisse Normande is dan misschien geen alpenlandschap, steile hellingen zijn er zat. We maakten een fraaie tocht naar het dorp Pont d’ Ouilly. We hadden wel zin in een kopje thee. Naast de bar bij de brug bestegen groepjes mannen in kleurige pakken net hun racefietsen weer na een rustpauze. Ruimte genoeg dachten we. Echter het terras van de bar zat vol met paffende gasten, niet aantrekkelijk om daar tussen te gaan zitten. De thee dus maar binnen genoten. Via een omweg zijn we terug gefietst naar de Camping, waarbij we onze fietsjes flink aan het werk konden zetten.

Terug bij de camping bleken we niet meer de enige gasten en later op de middag volgden er nog meer. Een buscamper met sportief ogende jonge mensen en een tweede buscamper met een ouder echtpaar die bezoek kreeg van hun zoon. Bergklimmen is heel populair, ook in de herfst. We zagen iemand op de camping die zijn uitrusting schoon maakte. In de zomer schijnt Parapente, een manier om je van een berg naar beneden te storten, met dunne draadjes hangend aan een soort matras van dun polyester, een geliefde sport te zijn.

Het weer gaat veranderen, er wordt regen voorspeld. We zullen het morgen lijdzaam ondergaan, we staan hier mooi en zitten hier droog, de koelkast gevuld, het kacheltje aan…..