Na meerdere jaren varen op zoet en zout willen er hier en daar wel wat beschadigingen ontstaan. En dat was het geval met ons schip. 2 jaar geleden bleek de antifouling last van blaren te krijgen en ook de verf boven op het dek en de gangboorden vertoonde na 10 jaar wat verouderingsverschijnselen. De Pollardboys van de werf in Steenwijk vonden dat de antifouling nog geen blaren had mogen krijgen en hebben dat 2 jaar geleden vakkundig hersteld. Voor het schilderwerk bovenop het schip zochten we contact met vader en zoon Kooistra in Akkrum. Een gouden greep. Na anderhalf jaar wachten werd door vader Kooistra de klus met verve opgepakt. Vakmanschap met liefde. Het voordek rond de mast heeft in dezelfde kleur een antisliplaag gekregen. De gangboorden kregen eveneens een grondige beurt met een ruwe laag verf, zodat uitglijden slechts te danken kan zijn aan de al dan niet benevelde staat van de begaander naar het voordek. De gelakte houtdelen binnen en buiten zijn opgefrist, waardoor we het gevoel hebben een nieuw schip hebben. Het was duidelijk dat vader Koos Kooistra lol heeft in zijn werk en het was mooi om te zien hoe deze man de liefde voor zijn vak nog steeds koestert.
Doordat ons schip een tijdje op de wal doorbracht zijn we de laatste 2 weken met haar niet aan varen toegekomen. De uitnodiging om met het Nederlands Medisch Nautisch Genootschap de Biesbosch te verkennen was een mooie gelegenheid het gemis enigszins te compenseren. De Biesbosch is een natuurmonument, een kreken-stelsel tussen moerassige eilandjes, waar het getij vanuit de Noordzee nog altijd voelbaar is. De stille wens, een excursie onder begeleiding van een boswachter door de kreken op zoek naar bevers en andere waterdieren bleek anders uit te vallen dan gehoopt. We werden geacht deel te nemen aan een spel met 3 fluister-boten en dat moest plaats vinden in een openbaar toegankelijk deel van de Biesbosch. Toegankelijk voor boten en alles wat kan varen. En daar waren er veel van….. het mooie weer nodigde half Brabant uit tot vermaak op het water. Daar waar wij gespannen in afwachting waren van wat we moesten doen, kwamen we met 3 fluisterbootjes in een krioelende kermis van varende en voor anker liggende bootjes terecht. Schaarsgeklede mensen wentelden zich in de zon op de voordekken van polyester strijkijzers van een formaat die de breedte van de kreken bijna volledig in beslag namen. Jonge en oude types op sup-boards die zich als wiebelige wandelende-takken traag voort bewogen tussen de voor anker liggende motorboten en sloepjes. Dat we geen dobberende zwemmers overvaren hebben is een compliment voor de roerganger in onze fluisterboot. We zaten met 5 mannen en 5 vrouwen in één fluisterboot. De hand-gps die we hadden gekregen zou de richting en afstand hemelsbreed aangeven naar een aantal waypoints met opdrachten. Probleem was dat die waypoints zodanig waren gekozen dat je eigenlijk recht over een eiland moest varen om er te komen als je de richting die de pijl op de gps aangaf wilde aanhouden. Zonder een kaart van alle kreken en eilanden was het een gok langs welke kant een eiland gerond moest worden wat regelmatig resulteerde in fout-routes door smalle en soms doodlopende kreken. Gelukkig konden we in onze boot vals spelen doordat we beschikten over een elektronische waterkaart op de iPhone. We hebben dan ook met overmacht gewonnen, mede dankzij het zeer intelligente team ‘nautische genootschappers’, die de meeste opdrachten in taal en uitbeelding tot een goed einde wisten te brengen. Ondanks de Kalverstraat-drukte was het een aardige bezigheid waarbij zelfs twee teamleden in onze boot, ter verkoeling het lauwe Biesbosch-water aan hun lijven mochten ervaren. De barbecue aan het eind van de middag lieten we ons goed smaken, al hebben we als flexitariers onze principes over minder vlees eten voor deze keer tijdelijk overboord moeten gooien.
De Biesbosch, het meest interessante deel ervan, bleef voor ons verborgen. Misschien komt er ooit een mogelijkheid om dit unieke deel een keer te mogen bezoeken, mét de boswachter, of moet ik zeggen, de moeraswachter…..
Nine Marit onderweg 