Laboe
Tjonge, wat is dat vlot gegaan. We zijn op de Oostzee en liggen inmiddels in de haven van Bagenkop een dorpje op Langeland in Denemarken. Met een hogedrukgebied als vriend voeren we van Rendsburg aan het N-Oostzee kanaal naar Holtenau en Laboe, van waaruit het slecht 27 mijl naar Bagenkop is.De sluis in Holtenau was een potje geduld oefenen. 3 sluizen waren buiten werking, alles moest door één grote sluis. Bijna 1 uur wachten, maar dankzij leuke babbeltjes met medewachtenden goed te pruimen. Als dan eindelijk het onderbroken witte licht verschijnt op het middeneiland van de grote sluis, is het met de gezelligheid gedaan. Juist de dikke, als laatste gekomen, snelle sportboten laten zich niet van hun sportieve kant zien en proberen als eerste de sluis in te varen, bang dat ze anders geen plek meer zullen hebben. Er was echter plaats genoeg naast het gigantisch rode schip nadat ze was afgemeerd. De Kieler Förde is meestal druk, nu ook. Grote veerboten en kustvaarders op weg van Kiel of er naar toe, belemmeren de mogelijkheid om makkelijk over te steken naar de stuurboord-kant van het vaarwater richting zee. Wanneer we denken veilig rechts in de vaargeul te varen worden we door een luide aanhoudende hoornstoot gesommeerd nog meer naar de wal te gaan. Het achterop komende vrachtschip, dat naast ons in de sluis was afgemeerd, eiste meer ruimte. Oprotten, nog meer naar de kant.
In Laboe, een moderne haven aan de oostzijde van de Kieler Förde, is het goed toeven. De promenade langs de vissershaven en het strand gaf ons eerder de indruk ergens langs een Spaanse kust te lopen met zelfs hier en daar een palmboom. In een pot, dat wel.
Vandaag was de wind ons motorbootvaarders wederom gezind. Ze was er nauwelijks. Grote zeilboten getooid met spinnaker of genaker, passeerden we met 6 knopen op de teller. Het enige waar we last van hadden waren de golven die de grote vrachtschepen opwierpen, wanneer ze ons tegemoet kwamen of opliepen. In nog geen 5 uren vaar je van Duitsland naar Denemarken. Duitsers die met hun schip in de buurt van Kiel liggen, zijn welgeziene gasten in dit deel van Denemarken. Een weekendje naar het Buitenland. Toen we Bagenkop binnenvoeren was de haven vrijwel leeg, op de lokale schepen na die deze haven als thuishaven hebben. In de loop van de middag vulde de haven zich steeds meer en ligt nu vrijwel vol.
Tijdens ons ‘happy hour’ bij buurman Ted, verscheen een bruid en bruidegom in een overdadig van frutsels voorzien ceremonieel tenue op de steiger. De hond op de naast liggende boot, moest er van blaffen. Er was hogerop blijkbaar wat te vieren, want het hele gezelschap, bruidspaar en eveneens feestelijk uitgedoste aanhang, beklom de toren naast de bakkerij op de kade om, ja wat, iets boven te doen, te bekijken? Het uitzicht vanuit het schip van onze vriend naar boven door de metalen roosters op het uitkijk-gedeelte van de toren, was op zijn minst gezegd, interessant. De wind had vrij spel( die was in het eind van de middag wakker geworden) en speelde op frivole wijze met de soepel vallende kledij van het vrouwvolk. Misschien dat de bruidegom er iets van had gemerkt. Zo gauw hij weer beneden was, stak hij een sigaret op. Geen gezicht, een pasgetrouwde bruidegom in strak pak met een corsage op zijn revers, waar een sigaret in zijn mondhoek hangt.
Varen over open zee en na een paar uur aankomen in een haven waar we nog nooit zijn geweest.We voelen ons als ontdekkingsreizigers. Proeven van iets anders dan het zelfde. De smaken van een andere cultuur, andere gewoontes.
Langzaam wordt het nu donker. Misschien morgen een plukje regen en meer wind. Een frontje verstoort het mooie weer. We zien wel, we hebben geen haast……
De toren op de kade van Bagenkop
Nine Marit onderweg 
We blijven genieten van jullie reis. Laat het komen zoals het komt. Groet Livingstone’s
LikeLike