Hoe was het ook al weer, ‘een geduldig schipper heeft altijd mooi weer’. Klopt niets van. We zijn al 3 dagen aan het wachten en het regent en waait steeds meer. ‘Hoe meer geduld, des te meer wind en des te meer regen’ zou beter van toepassing zijn. Iedere morgen bekijken we uitgebreid de voorspellingen en iedere keer komen we zuchtend tot dezelfde conclusie: Vandaag moesten we maar weer blijven liggen.De haven op Fehmarn is beslist geen slechte plek en Burg is een leuk toeristenplaatsje, maar het gevoel vast te zitten en niet verder te kunnen breekt ons een beetje op. Zeker nu we besloten hebben om de binnenwateren van Duitsland te gaan bevaren. Een laatste hindernis moeten we nog nemen, over zee van Burgstaaken naar Lübeck. De wind zit in de westelijke hoek. Dus een tocht langs de hogerwal van Holstein moet niet al te lastig zijn. De havenmeester vond het nog niet zo’n goed idee. Er staat in de Fehmarnsund die we moeten oversteken een lastige golfslag bij harde westen wind. Voor een motorboot niet bepaald prettig. Eenmaal aan de hogerwal zou het wel weer meevallen, omdat je vrij dicht langs de kust kunt varen. Echter iets ten noorden van Grömitz rond je min of meer een kaap naar een zuid-westelijke richting. Bij een zuidwestelijke wind staat daar meestal meer wind en zijn er hogere golven. De weersverwachting voor over 2 dagen lijkt gunstig. Een kans om vrij gladjes naar Lübeck te varen. Daar wachten we op.
Boerenzwaluwen voeren luid-kwetterend duikvluchten uit op Bo terwijl we over de steiger lopen. Waarschijnlijk om hun jongen in de nesten onder de steiger te beschermen. Bo loopt onverstoorbaar door, totaal niet onder de indruk van alle misbaar. Het is stil in de haven en een waterig zonnetje breekt door. Op dit moment waait het niet meer dan een Bft 3-4. Het zou weer toenemen naar 5-6 volgens de Deutsche Wetter Dienst.
3 dagen geleden staken we over van Denemarken naar het eiland Fehmarn voor de Duitse kust. Met het vooruitzicht van dagenlang slecht weer was een langer verblijf in Nysted geen aanlokkelijk idee.We hadden gehoopt dat we beter beschut zouden liggen in de haven. Dat mocht niet zo zijn, de enige plek waar we konden liggen bleek helemaal open te liggen naar het zuidwesten. Blootgesteld aan een harde zuidwesten wind wordt dat een onrustige ligplaats. Goede alternatieven waren er niet.
Nystad aan de zuidkust van Lolland is een plaatsje dat ons door meerdere Denen aangeraden werd als tussenstop. Het is een aardig oud dorp, maar de straten waren leeg, geen mens te zien. We wandelden in de omgeving naar het middeleeuwse kasteel maar mochten er niet in. Rechts van het pad zagen we een ondiep meer, met in de verte een groep kale bomen, half in de water staand. De bomen zijn ingelijfd door een kolonie aalscholvers. Hun mest bedekt de dode stammen en takken, waardoor het wat weg heeft van een witgeschilderd kunstwerk. 
Wij vertrokken om 4.30 uur in alle vroegte. Het zou een vrijwel windstille ochtend worden. De zonsopgang in het oosten zette het dorp in een oranje rode gloed onder de resterende donkere wolken van de nacht. We vergaapten ons aan het licht dat voortdurend van kleur veranderde, terwijl we nauwkeurig de smalle betonde geul naar open zee volgden. Op de kaart werd gewaarschuwd voor ondieptes en grote stenen naast de geul. We waren allebei wat gespannen, omdat we de dag ervoor opnieuw verrast werden door de steeds hoger wordende golven bij het verlaten van de Guldborgsund. Juist nadat we zo’n rustige en schitterende tocht door de Sund zelf hadden gemaakt. Het zicht was goed, de schepen waren van verre te zien. Met de AIS zagen we op welke afstand we ze zouden passeren. Er werden onweersbuien verwacht met harde windstoten. Die hoopten we voor te zijn. Op zee varen bij rustig weer is makkelijker dan op binnenwater. Relaxed in de stuurstoel, doen we niet meer dan om ons heen kijken en opletten of we de ingeplotte koers volgen. De boot schommelde in een aangenaam ritme. Bo kreeg vanochtend een grappig medelevend berichtje van zijn Dierenartsen, na lezing van ons vorige blog. We zijn net niet van dierenmishandeling beschuldigd….. Zich nergens van bewust lag meneer op zijn rug, poten omhoog, te slapen in zijn mand tijdens de overtocht.
Toen de lucht boven Fehmarn verontrustend donkerder werd en de zon achter ons in hoge stratus-bewolking verdween, hebben we nog even in de rats gezeten. Houden we het droog en alles heel? We merkten dat de golven hoger werden, maar ze waren nog alleszins acceptabel. De donkere wolken leken zich naar het oosten te verplaatsen, weg van Fehmarn. In de verte aan bakboord dobberde de Duitse kustwacht, loerend op smokkelaars en illegalen. Hij liet ons met rust. Uiteindelijk viel het allemaal mee. na wat aanvankelijke miezer-regen begon het pas in de haven harder te regenen en te blazen. Een oude schipperswijsheid werd bewaarheid: ‘Eerst de regen dan de wind, berg uw zeilen maar gezwind’, ‘eerst de wind dan de regen, laat maar staan het kan er tegen’.
Veilig in de box, kop in de wind, werden we bij onze vrienden van de Penelope aan boord hartelijk met koffie ontvangen. Gisteren zijn ze zwaar gereefd over een ruwe zee naar Gedser overgestoken. Wij liggen hier nog, als boven vermeld, al 3 dagen en het worden er waarschijnlijk 5…..
Nine Marit onderweg 
Die Bo, een echte scheepshond. Doet hij nog wat met die vlieglessen die hij kreeg vlak na Fejø.
LikeLike